Jong geleerd...

Vroeger, als ik bij mijn opa en oma kwam, lag er altijd een schriftje waarin allerlei plaatjes waren geplakt. Ze waren uit vanalles geknipt. Uit de televisiegids, uit een koekjesverpakking, uit een tijdschrift...
Ook bij ons thuis was er zo'n schriftje. Mijn moeder knipte, naar voorbeeld van haar ouders waarschijnlijk, ook allerlei plaatjes uit. Toen ik een jaar of 12 was, vond ik dat maar vreemd, al die schriftjes met dat ijverige handwerk erin. Een boek kopen met mooie plaatjes was toch veeel makkelijker! En misschien nog wel leuker ook!
Pas nu ik zelf kinderen heb zie ik de waarde ervan in. Op zoveel verpakkingen zitten plaatjes die veel te leuk zijn om weg te gooien! En ook nog eens tot de verbeelding van de kinderen spreken. De 'kabouter Plop' koekjes kopen we natuurlijk omdat ze het televisieprogramma daarvan zo leuk vinden, dus dat plaatje op de doos is erg herkenbaar voor ze.
Nu is Benthe ruim drie jaar en heb ik alweer drie schriftjes vol! Met plaatjes uit koekdozen, tijdschriften en de televisiegids. Maar ook met kaarten die ze in de loop der jaren ontvangen hebben. Voor verjaardagen, kerstfeesten en beterschapskaarten. Misschien ben ik nù nog wel fanatieker dan mijn opa en oma tòen. Toen ik klein was. Jong geleerd is oud gedaan, zullen we maar zeggen.