Jordi!

 

Sinds gistermiddag zijn wij de trotse bezitters van een nieuwe huisgenoot. Jordi is een 6 maanden oude boerenfox uit het asiel. Het was een hele toer om hem hier te krijgen. We hadden steeds contact met een hondengedragstherapeute uit het asiel over hem en we kregen onderhand het idee dat we een monster in huis wilden halen.

Hij is nu een dikke dag bij ons er tot nu toe gaat alles picobello. De reis in de auto ging perfect (anderhalf uur lang!). Zelfs toen wij een broodje gingen eten in de auto, was er gene probleem. Hij keek wel, maar zeurde niet eens! Hij ging op een gegeven moment lekker liggen.

Vannacht heeft hij in zijn eentje beneden in de huiskamer in de bench geslapen en alleen toen wij net de huiskamer uit waren heeft hij -op zijn hoogst 5 minuutjes- gepiept. Hij wacht netjes als we de deur uitgaan dat hij als laatste gaat, komt de bal terugbrengen als je die gooit en legt die dan netjes voor je neer. Ook kan hij heel lekker alleen spelen met zijn bal of plastic bot. Sietske heeft heerlijk onder mijn toezicht met hem in de tuin gespeeld en hij komt en gaat zitten als zij dat vraagt.

Alleen met uitlaten trekt hij als een sledehond als er iemand vóór hem loopt. Dat moeten we er nog uit zien te krijgen. Oja, hij blaft ook (of gromt zelfs, als ik dat toelaat) naar voorbijgangers als we buiten lopen. Een jogger is heerlijk om even achteraan te vliegen (stout/fout, ik weet 't), maar goed. Voor dit soort dingen gaan we op cursus. Tot nu toe zien we in Jordi een heerlijke pup die heel enthousiast is en veel wil leren! We hebben vanmiddag met zijn allen een dik (dík) uur gewandeld. Heerlijk!!
Nou ja; "Zie foto's" zou ik zeggen!

Sietske werd moe en mocht bij Benthe op haar rug.


Benthe met de eerste stok die ze voor Jordi mee naar huis wil nemen.

Sietske wil NIET op de foto.



Karsten verzamelt stokken voor de haard.



Nu wil Sietske wel op de foto:


Jordi vindt stokken wel leuk! Op een gegeven moment liepen alle kinderen met takken. Voor Jordi, of voor de haard. We hadden 'takkenmeisjes' en een 'takkenjongetje'. Karsten vond ons een 'takkenfamilie'. Bob vond dat we gelukkig geen 'takkenw..f' hadden ;-)

Bob loopt met Jordi een eindje voorop om te zien of hij dan minder trekt. Het helpt wel iets. Tegen het eind van de wandeling merkte je dat het voor Jordi ook een flink eind geweest was. Alleen als er iemand vóór hem ging lopen, trok hij nog.

Je hebt natuurlijk altijd baas boven baas als het gaat om stokken verzamelen.

Jordi wilde Sietske en mij wel even helpen tillen. Als het goed is, staat hieronder een filmpje van Jordi die ons helpt.


Als laatste nog een fotootje van vanmogen toen we met Jordi in de tuin aan het spelen waren. Jordi is hier met zijn bal aan het spelen.


Op mijn youtube kanaal staan nog twee filpmjes van deze wandeling.