Hazes

Iedereen weet het inmiddels al. André Hazes is gisteren overleden. En dat is raar. Het voelt raar. Ik had/heb niets met Hazes. Toch?
Eens kijken;
- Mijn moeder deed vroeger alsaf (toch?) ze een grote fan van hem was. Ze zette dan lp's op met zijn liedjes. Keihard. Om ons (mijn broer en mijn vader) te plagen. Wij begonnen namelijk allemaal flink te protesteren als zij die muziek draaide. En vaak ook nog meezong. Een beetje wat ik nu ook mer Frans Bauer heb. Plagend zet mijn man wel eens muziek van hem aan en om het spel mee te spelen roep ik dat het maar snel weer uit moet.
- Op kamp met de HAVO, hadden we op de terugweg van Parijs een buschauffeur die de muziek wel mooi vond. Hij draaide het de hele weg. Steeds een beetje harder. en steeds meer kinderen begonnen mee te zingen. Totdat we allemaal zwaaiend met onze armen uit volle borst mee aan het zingen waren "Een beetje verlie..iéfd" bijna huilend namen we afscheid van elkaar (na het weekeinde begon de school weer gewoon hoor) en mijn vader moest bij thuiskomst meteen een bandje voor mij maken met al die hits erop die we zo enthousiast mee hadden gezongen. Het bandje heb ik overigens niet vaak meer gedraaid.
- Bij ons huwelijk was een heel goed bandje/dj- duo dat de sfeer er goed in had. Ook werden er leisjes en scetches gedaan door familie en vrienden. Onvoobereid kwam ook de voetbalclub met hun bijdrage. Uit volle borst werd er (enigszins vals) àccapella (?) "De Vlieger"gezongen. Een leuke intermezzo was dat.

Zo zie je maar, ik heb niets met de man/zanger André Hazes, maar het hele gebeuren eromheen en de sfeer die zijn leidjes oproepen, zal ik missen. Gewoon omdat het nooit meer wordt zoals het was.
Zijn familie en vrienden wil ik hiervandaan condoleren. Ook zijn vele, vele fans wens ik veel sterkte toe. Condoleren kan hier.